Dogoterapia jest bardzo popularną terapią, w której bierze udział pies. Psy te są odpowiednio przeszkolone, tak by potrafiły uczestniczyć w procesie rehabilitacji jak i leczenia dzieci oraz dorosłych. O psach, które uczestniczą w dogoterapii mówi się psy terapeuci.
Potrafią one swoją obecnością wpływać korzystnie na samopoczucie pacjentów. Wykorzystywane są w terapiach zajęciowych, logopedycznych oraz w psychoterapii jak i fizjoterapii. Kontakty z psem obniżają ciśnienie krwi, wyciszają i uspakajają. Są wsparciem w leczeniu chorób ciała i umysłu. W dogoterapii najczęściej uczestniczą psy rasy: Golden Retriever, Labrador Retriever oraz Cavalier King Charles Spaniel. Psy te posiadają łagodną aparycję i usposobienie. Można spotkać na dogoterapiach również psy rasy Border Colie i Beagle. Jedną z cech preferowanych w terapii jest tzw. miękki pysk, czyli delikatne chwytanie aportu.
Jak wyglądają zajęcia dogoterapii (zwanej inaczej kynoterapią)?
Podczas dogoterapii pacjent wykonuje serię zadań w asyście psa, który w tym momencie jest mentorem i towarzyszem zachęcającym do podejmowania określonych aktywności. Podczas wszystkich zajęć z dogoterapii obecny jest wykwalifikowany instruktor dogoterapii, który prowadzi owe zajęcia. Same zajęcia trwają od 20 do 30 minut, ze względu na podwyższony poziom stresu psa, który sprawia, iż szybko pies się męczy. Dogoterapia wyśmienicie sprawdza się u dzieci, które mają duże trudności w komunikacji. Jest wspaniałym narzędziem do jej poprawy, wzbogacania słownictwa oraz mowy. Podczas zajęć pacjenci przełamują swoje lęki, stymulują zmysły, poprawiają koncentrację, rozwijają funkcje poznawcze.
Dogoterapia ma na celu nauczenie odpowiedzialności i samodzielności za siebie jak i za psa. Łagodzi stres, wpływa na stan emocjonalny i relaksuje. Osoby samotne w kontakcie z psem również czują się bardziej szczęśliwe. Pies pomaga radzić sobie ze stresem i depresją.
Dogoterapia jest dziedziną animaloterapii (zwanej inaczej zootetapią).
Najczęściej dogoterapia stosowana jest w pracy z dziećmi, które mają trudności z emocjami, z zaburzeniami zachowania, z tymi które mają trudności w nauce, z autyzmem i zespołem Aspergera. Z zajęć z psem korzystają również osoby z zespołem Downa, z nadpobudliwością psychoruchową jak i z różnego rodzaju niepełnosprawnościami. Psy wykorzystywane są do pracy z osobami cierpiącymi na urazy rdzenia kręgowego, zaniku mięśni i porażenia mózgowego. Terapia z wykorzystaniem psów jest wskazana dla dzieci oraz dorosłych. Nie ma tu ograniczeń wiekowych. A sam kontakt ze zwierzęciem wspomaga na rozwój kontaktów interpersonalnych, pomaga w przełamaniu barier społecznych. Prócz zabawy z psem wspiera ona również koordynację ruchową , płynność ruchów i orientację przestrzenną.
Dogoterapia wspomaga pracę terapeutów, psychologów i rehabilitantów. Cechy psów: ciepło, spokój, chęć pracy z człowiekiem - są bardzo przydatne w pracy i leczeniu pacjentów. Utworzenie psychicznych więzi człowieka z psem sprzyja przyspieszeniu leczenia i ułatwia przejście choroby. Podczas kontaktu z psem pacjenci nie mają problemu z okazywaniem swoich emocji, rozwijają swoją wrażliwość i umiejętności odczuwania.
Celem podstawowym zajęć dogoterapii jest nawiązywanie i pogłębianie pozytywnego kontaktu ze zwierzęciem i terapeutą. To jest fundamentem do oddziaływań terapii w przyszłości. Ta więź ułatwia też nawiązanie kontaktu terapeutycznego sprzyjającemu wzrostowi motywacji do ćwiczeń oraz wydłużeniu efektywności pracy korekcyjnej. Podczas dogoterapii kształtuje się cele kształtowania pozytywnych emocji, które wyzwalają aktywność dziecka, oddziałują na zmysły (węch, dotyk, słuch, wzrok), kształtują orientację w schemacie własnego ciała, ćwiczą koncentrację uwagi, relaksują i wyciszają, rozwijają samodzielność, doskonalą działania ruchowe, rozwija się motoryka mała jak i duża.
Dogoterapia jest godnym uwagi narzędziem pracy z dziećmi jak i z dorosłymi. Zajęcia te są coraz częściej spotykane w różnego rodzaju placówkach. Stosuje się dogoterapię w przedszkolach, szkołach i w placówkach prywatnych.
Autor: mgr Karolina Prudło